CBOS: Postawy wobec przeszczepiania narządów (2012)

 

 

CBOS: Postawy wobec przeszczepiania narządów (PDF)

 

Kampania Edukacyjna "Drugie Życie"

„Drugie życie” to kampania, której celem jest zwiększenie świadomości społecznej w zakresie przeszczepiania narządów, jako metody ratującej życie i przywracającej zdrowia ciężko chorym ludziom. Młodzież ze szkół ponadgimnazjalnych, przy wsparciu organizatorów, przeprowadza własne działania promocyjne - szkolne kampanie, które sprawiają, że ich rówieśnicy wiedzą czym jest oświadczenie woli, a transplantacje stają się tematem rozmów nie tylko w szkolnych murach.

Pierwszy etap akcji, której inspiratorem była firma Fresenius Medical Care Polska, międzynarodowy lider w dziedzinie leczenia chorych na niewydolność nerek, odbył się wiosną 2009 roku na terenie Poznania. „Drugim życiem” szybko zainteresowali się jednak ludzie dobrej woli w innych miastach kraju. Przez trzy edycje kampanii, od stycznia 2009 do czerwca 2011 roku, w akcję włączyli się uczniowie blisko 200 liceów i techników z trzech województw (wielkopolskie, małopolskie, warmińsko-mazurskie). Młodzież przeprowadziła szereg działań, wg własnych pomysłów, doprowadzających do rozdania 180 tys. oświadczeń woli. Jesienią akcja "Drugie życie" objęła zasięgiem całe województwo małopolskie i lubuskie, a od stycznia działania będą prowadzone na terenie Wielkopolski oraz Warmii i Mazur. W roku szkolnym 2011/2012 w kampanii weźmie udział 120 szkół ponadgimnazjalnych (po 30 w każdym regionie).

„Drugie życie” organizują Fresenius Medical Care i Ogólnopolskie Stowarzyszenie Osób Dializowanych. Kampanię na terenie całego kraju wspierają: Polska Unia Medycyny Transplantacyjnej i Polska Federacja Pacjentów 'Dialtransplant'.

Strona kampanii: http://www.drugiezycie.org/

 

CBOS: Postawy wobec przeszczepiania narządów (2011)

O śmierci trzeba mówić prawdę

Leczyć po ludzku

 GAZETA WYBORCZA (2011-03-01 Autor: ANNA WACŁAWIK-ORPIK)

O śmierci trzeba mówić prawdę

 Najważniejsza jest jasność komunikatu. On musi być jednoznaczny. To znaczy, że mówię o osobie zmarłej. Nie można być w połowie żywym, nawet jeśli bije serce

 Rozmowa z Robertem Beclerem*, anestezjologiem, koordynatorem transplantacyjnym.

Kiedy pan się dowiaduje o tym, że jest potencjalny dawca i że czeka pana rozmowa z rodziną?

Robert Becler *: To jest proces. Lekarze z intensywnej terapii są w stanie rozpoznać pacjentów, którzy umierają. Najpierw jest okres obserwacji umacniający podejrzenie, że zaszła śmierć mózgu, później należy wykonać stosowne, dwukrotnie powtarzane testy. Wynik tych badań jest przedstawiony komisji lekarskiej, która orzeka, że dana osoba jest osobą zmarłą. To trwa co najmniej kilkanaście godzin.

W tym czasie sprawdzacie w Centralnym Rejestrze Sprzeciwów, czy jest sprzeciw tej osoby wobec pobrania organów?

- Sprawdzamy to dopiero w momencie potwierdzenia przez komisję śmierci mózgowej. Nie można dowolnej osobie, w dowolnym momencie sprawdzać rejestr. Ten ktoś musi nie żyć.

Czytaj więcej: O śmierci trzeba mówić prawdę

Transplantologia, czyli co i jak można dziś przeszczepiać

 

 

Transplantologia, czyli co i jak można dziś przeszczepiać

Twarz, ręce, serce, płuca, nerki, trzustka, wątroba, szpik, rogówka, łękotka - lista narządów, jakie można przeszczepić dla ratowania chorych, wciąż się wydłuża

Wielu z nas wydaje się, że historia przeszczepów to ostatnie kilkadziesiąt lat. Tymczasem sięga ona daleko wstecz. Trzy tysiące lat temu Hindusi mieli zwyczaj okaleczania złoczyńców i jeńców przez obcięcie im nosa. Oszpeconym pomagali jednak lekarze - wycinali skórę z czoła i formowali z niej nos. Płat z czoła nie był odcięty całkowicie, dzięki czemu zachowywał ukrwienie. To właśnie można uznać za pierwsze przeszczepy skóry.

Świat jednak zapomniał o tej metodzie na wiele stuleci. Zastosował ją dopiero około roku 1550 Gaspare Tagliacozzi, chirurg z Bolonii. Tym razem jednak nos okaleczonym żołnierzom odtwarzał ze skóry pobranej z ręki, również nie przerywając krążenia. Na czas, gdy skóra z ręki "wrastała" w twarz, unieruchamiano rękę za pomocą specjalnego stelaża.

Gdy Tagliacozzi został oskarżany, że pobiera do swoich przeszczepów skórę innych ludzi, niż jego pacjenci, odpowiedział, że to niemożliwe, bo "siła indywidualności" jest zbyt duża.

Czytaj więcej: Transplantologia, czyli co i jak można dziś przeszczepiać

Biegnij Życie Czeka, 11 lat przeszczepiania wątroby od żywych dawców, 24.10.2010

Drzewo Życia

Z okazji  Światowego Dnia Donacji i Transplantacji Stowarzyszenie Transplantacji Serca zaprasza na zasadzenie Drzewa Życia symbolizującego pamięć o ludziach, którzy stali się dawcami narządów, a także niosącego nadzieje chorym oczekującym na przeszczep oraz na debatę "Potrzeby i możliwości polskiej transplantologii. Jak osiągnąć europejski poziom?"

Uroczystość rozpocznie się 13 października 2010 (środa) o godz. 11 w Sali Konferencyjnej Instytutu Kardiologii  przy ul Alpejskiej 42

Dyrektywa 2010/45/UE

Dziennik Urzędowy L 207 , 06/08/2010 P. 0014 - 0029
 

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/45/UE

z dnia 7 lipca 2010 r.

w sprawie norm jakości i bezpieczeństwa narządów ludzkich przeznaczonych do przeszczepienia

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 168 ust. 4,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [1],

po konsultacji z Komitetem Regionów,

uwzględniając opinię Europejskiego Inspektora Ochrony Danych [2],

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą [3],

a także mając na uwadze, co następuje:

Czytaj więcej: Dyrektywa 2010/45/UE

Możesz oddać swoje serce

GAZETA LUBUSKA (2010-07-20 Autor: DANUTA KULESZYŃSKA)

Możesz oddać swoje serce

Danuta Kuleszyńska, 68 324 88 43, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

 - Nerki, czy wątroba nie rosną na drzewie. Deklarując, że w razie śmierci można pobrać nasze organy, ratujemy komuś życie. Oświadczenie woli warto nosić przy sobie - mówi prof. Wojciech Rowiński, konsultant krajowy w dziedzinie transplantologii.

- Dlaczego jest w ludziach opór przed oddaniem narządów do transplantacji?

- Są to zwykle decyzje irracjonalne. W momencie, gdy umiera osoba bliska człowiek myśli wyłącznie o tragedii. Nie jest w stanie zastanowić się nad tym, że ktoś inny mógłby żyć dzięki pobranym narządom. W Hiszpanii przeprowadzono badania nad motywami ludzi, którzy mówią ,,nie”. I one są bardzo różne. Na przykład rodzina odnosi wrażenie, że personel szpitala źle traktował bliską osobę, że pacjent był źle leczony, więc o pobraniu narządów nawet nie chcą słyszeć. Inną z przyczyn jest wymówka, że Kościół jest przeciwny. A to nieprawda.

 

Czytaj więcej: Możesz oddać swoje serce

WHO GUIDING PRINCIPLES ON HUMAN CELL, TISSUE AND ORGAN TRANSPLANTATION

WHO GUIDING PRINCIPLES ON HUMAN CELL, TISSUE AND ORGAN TRANSPLANTATION¹

PREAMBLE

1. As the Director-General’s report to the Executive Board at its Seventy-ninth session pointed out, human organ transplantation began with a series of experimental studies at the beginning of the twentieth century. The report drew attention to some of the major clinical and scientific advances in the field since Alexis Carrel was awarded the Nobel Prize in 1912 for his pioneering work. Surgical transplantation of human organs from deceased, as well as living, donors to sick and dying patients began after the Second World War. Over the past 50 years, the transplantation of human organs, tissues and cells has become a worldwide practice which has extended, and greatly enhanced the quality of, hundreds of thousands of lives. Continuous improvements in medical technology, particularly in relation to organ and tissue rejection, have led to an increase in the demand for organs and tissues, which has always exceeded supply despite substantial expansion in deceased organ donation as well as greater reliance on donation from living persons in recent years.

Czytaj więcej: WHO GUIDING PRINCIPLES ON HUMAN CELL, TISSUE AND ORGAN TRANSPLANTATION