Wydarzenia

List otwarty transplantologów i lekarzy innych specjalizacji w związku z cyklem publikacji zamieszczonych w czasopiśmie „Polonia Christiana” z lipca i sierpnia tego roku.

W 45., wakacyjnym numerze tego pisma zamieszczony został cykl 6 artykułów, które w sposób nieuprawniony i posługując się przewrotną argumentacją podważają sens działania współczesnej medycyny transplantacyjnej i stawiają ciężkie oskarżenia w stosunku do środowiska transplantologów. W Polsce medycyna transplantacyjna zaczęła się rozwijać od roku 1966, kiedy w ówczesnej Akademii Medycznej w Warszawie dokonano pierwszego udanego przeszczepienia nerki. Od tego czasu dokonano w Polsce ponad 27 tysięcy operacji przeszczepienia narządów i kilka tysięcy przeszczepień szpiku od dawców niespokrewnionych. Dzięki altruizmowi polskiego społeczeństwa, dzięki zmarłym i żywym dawcom godzącym się na pobranie od nich narządów czy szpiku, medycyna transplantacyjna może się rozwijać i ofiarować szansę na drugie życie osobom, dla których nie ma alternatywy leczenia, pomimo postępów w innych dziedzinach medycyny.

W Polsce żyje obecnie kilkanaście tysięcy osób, które dzięki przeszczepowi wróciły do aktywności rodzinnej, społecznej i zawodowej. Są to rzeczywiści beneficjenci medycyny transplantacyjnej, którzy żyją dzięki temu, co Św. Jan Paweł II w Encyklice Evangelium vitae określił, jako „krzewienie autentycznej kultury życia”, którą jest „oddawanie organów, zgodnie z wymogami etyki, w celu ratowania zdrowia, a nawet życia chorym, pozbawionym niekiedy wszelkiej nadziei” (Evangelium vitae, 86).

Są wśród tych uratowanych od śmierci i choroby osób kobiety, które odzyskawszy zdrowie mogły urodzić dzieci, są ojcowie dbający o swoje rodziny, są profesjonaliści prowadzący działalność zawodową. Są wśród nich robotnicy, profesorowie, są osoby świeckie, ale także osoby duchowne i głęboko wierzące. Odwołując się do przewrotnej miejscami argumentacji autorzy wspomnianych artykułów sugerują, że polskie społeczeństwo, w tym dawcy i biorcy przeszczepów, stają się na co dzień ofiarami „lobby transplantacyjnego” – lekarzy, którzy jakoby sprzeniewierzają się zasadom moralności, etyki zawodowej i aktualnej wiedzy medycznej.

Nad takimi stwierdzeniami nie można przejść obojętnie i tym listem chcemy przeciwko temu stanowczo zaprotestować. Zaprzestanie uporczywych, bezskutecznych zabiegów medycznych w stosunku do osoby zmarłej, jest nie tylko uzasadnione medycznie, ale jest także moralnym nakazem. Służą temu kryteria pozwalające na rozpoznanie śmierci mózgu. Lekarze posługujący się tymi kryteriami, zaangażowani w pobieranie i przeszczepianie narządów, wypełniają swój lekarski obowiązek ratując życie oczekujących na przeszczepienie.

 

http://www.uniatransplantacyjna.pl/images/jesien2014/plakat_8_podkarpacka_konferencja_transplantologiczna.jpg

 

http://www.uniatransplantacyjna.pl/images/Szkolenia_DCD/szkolenia_dcd_resize.jpg

Poniżej publikujemy nadesłane wspomnienia o Profesorze Wojciechu Rowińskim


 We have just issued a notice to our membership about Dr. Rowiński’s death.  Please accept our sincere condolences on the loss of a friend and transplant pioneer.
Best Regards,
Laurie Kulikosky, CAE
Senior Director, Strategic Initiatives

 
American Society of Transplant Surgeons
…fostering & advancing the practice & science
 of transplantation

American Society of Transplant Surgeons
2461 S. Clark Street, Suite 640
Arlington, VA 22202

------------------------------------

I am very sorry to hear the news about the death of professor  Wojciech Rowinski. He was a very good person and an excellent expert. I share my deepest symphaty and condolence with the family.

Warm regards, Danica Avsec
Director,Institute of the Republic of Slovenia for the Transplantation of Organs and Tissues

Prof. dr hab. med. Wojciech Rowiński
 
prof. dr hab. med. Wojciech Rowiński (1935-2014)
 

 Z głębokim żalem żegnamy Profesora Wojciecha Rowińskiego założyciela i Prezesa Polskiej Unii Medycyny Transplantacyjnej, wybitnego transplantologa i chirurga, nauczyciela akademickiego, twórcę Podyplomowych Studiów Koordynatorów Transplantacyjnych i inicjatora powstania Wieloletniego Narodowego Programu Rozwoju Medycyny Transplantacyjnej, zapewniającego wsparcie finansowe dla transplantologii w Polsce.

  Profesor Wojciech Rowiński zainicjował również ogólnopolskie badania postaw społeczeństwa polskiego wobec przeszczepiania narządów, których wyniki pomogły w opracowaniu celów i zadań programu edukacyjnego, skierowanego do środowiska medycznego i szerokich rzesz społeczeństwa. Jego wieloletnia działalność edukacyjna w środowisku medycznym (wykłady, seminaria, warsztaty psychologiczne), w mediach, Jego spotkania z młodzieżą szkolną i nauczycielami, a także z duchowieństwem dziś przynoszą efekt w postaci zwiększenia akceptacji społecznej dla tej metody leczenia. W ostatnich latach w ramach programu „Partnerstwo dla Transplantacji”, którego był autorem, nieustannie jeździł po kraju, współpracując z władzami samorządowymi na rzecz rozwoju przeszczepiania w Polsce.

  W latach 1981-1986, rozpoczynając od małego oddziału zapewniającego opiekę chirurgiczną chorym w szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie, stworzył Katedrę i Klinikę Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej Akademii Medycznej w Warszawie i wyszkolił zespół klinicystów dokonujący przeszczepień trzech narządów. W okresie 1996-2004 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Transplantologii Akademii Medycznej w Warszawie, był też Przewodniczącym Krajowej Rady Transplantacyjnej (1995-2006), Prezesem Polskiego Towarzystwa Transplantacyjnego (2007-2009), a także Przewodniczącym Rady Fundacji Zjednoczeni dla Transplantacji (1998-2014). W ostatnich latach współtworzył ośrodek transplantacyjny Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Był autorem wielu podręczników, monografii i publikacji naukowych, promotorem licznych prac doktorskich, opiekunem przewodów habilitacyjnych i profesorskich. 
 
  W 1965 roku, dzięki swojemu wielkiemu Nauczycielowi, Profesorowi Janowi Nielubowiczowi, został stypendystą Uniwersytetu Harvarda, gdzie pomagał w operacjach przeszczepiania nerki Josephowi Murray’owi, późniejszemu nobliście. Po powrocie, w styczniu 1966, asystował Profesorowi Nielubowiczowi przy pierwszym przeszczepieniu nerki w Polsce. Stało się to jednocześnie zalążkiem Jego późniejszej szerokiej działalności w międzynarodowym środowisku transplantologów. Był członkiem z wyboru wielu towarzystw naukowych, wieloletnim członkiem zarządu, a następnie w latach 2001-2003 prezydentem European Society for Organ Transplantation. W 1996 założył anglojęzyczne czasopismo Annals of Transplantation, którego był Redaktorem Naczelnym do roku 2007.

  Za swoją pracę i zaangażowanie Profesor Wojciech Rowiński został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski  z Gwiazdą, Krzyżem  Oficerskim Orderu Polonia Restituta, Złotym Krzyżem Zasługi.
 
  Profesor Wojciech Rowiński był również cenionym nauczycielem akademickim i wychowawcą pokoleń przyszłych lekarzy i pielęgniarek. Kochał uczyć i traktował nauczanie jako misję, nie tylko w wymiarze merytorycznym, ale także etycznym i ogólnospołecznym. Był kochany przez studentów, otrzymywał też od nich wsparcie w trakcie zmagań z chorobą.
 
  Taki pozostanie na zawsze w naszej pamięci

Zarząd Polskiej Unii Medycyny Transplantacyjnej
 
 
Msza święta żałobna odprawiona została w piątek 21 marca 2014 roku o godzinie 9.00 w Domu Przedpogrzebowym na Cmentarzu Wojskowym, po czym nastąpiło odprowadzenie do grobu.
 
+++++++++++++++++++++++++++
 
Msza Święta za spokój duszy Śp. Profesora Wojciecha Rowińskiego odbędzie się 14 kwietnia 2014 r. (Wielki Poniedziałek) o godzinie 18.30 w Kościele Akademickim Św. Anny, Krakowskie Przedmieście 68 
 

Apel 2/13/VI
Naczelnej Rady Lekarskiej
z dnia 26 kwietnia 2013 r.
do środowiska lekarskiego w Polsce w sprawie pobierania narządów do przeszczepiania

Działając w oparciu o przepisy ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich, a w szczególności zobowiązanie wynikające z art. 5 ustawy - pkt 1 do dbania o przestrzeganie zasad etyki lekarskiej oraz pkt 15 do zajmowania stanowiska w sprawach stanu zdrowotności społeczeństwa, polityki zdrowotnej państwa oraz organizacji ochrony zdrowia Naczelna Rada Lekarska apeluje do Koleżanek i Kolegów Lekarzy i Lekarzy Dentystów o uwzględnienie w podejmowanych działaniach problematyki pobierania narządów do przeszczepiania.

Tematyka ta zajmuje istotne miejsce nie tylko w przepisach rangi ustawowej, ale także w Kodeksie Etyki Lekarskiej, a więc w podstawowym i zasadniczym akcie, określającym obowiązki każdego lekarza i lekarza dentysty wobec swoich pacjentów i całego społeczeństwa.

Wobec powyższego Naczelna Rada Lekarska zwraca się z apelem do całego środowiska lekarskiego o aktywne poparcie tej metody leczenia. Identyfikacja dawcy, komisyjne rozpoznawanie śmierci mózgu oraz pobieranie narządów od wszystkich zmarłych, gdy nie istnieją ku temu przeciwwskazania medyczne, są naszym wspólnym lekarskim obowiązkiem

Pismo Okręgowej Izby Lekarskiej w Warszawie. Wydawca: Okręgowa Rada Lekarska w Warszawie
Pismo Okręgowej Izby Lekarskiej w Warszawie. Wydawca: Okręgowa Rada Lekarska w Warsza

Dar od społeczeństwa Transplantologia

Z prof. dr. hab. med. Romanem Danielewiczem, dyrektorem Centrum Organizacyjno-Koordynacyjnego ds. Transplantacji "Poltransplant", rozmawia Anetta Chęcińska.

 

Pismo Okręgowej Izby Lekarskiej w Warszawie. Wydawca: Okręgowa Rada Lekarska w Warsza

 

Pismo Okręgowej Izby Lekarskiej w Warszawie. Wydawca: Okręgowa Rada Lekarska w Warszawie

Trzy pytania do...

prof. dr hab. n. med. Wojciecha Rowińskiego, Krajowego Konsultanta w dziedzinie transplantologii klinicznej

    

 
Panie profesorze, jak w roku 2013 ma się transplantologia w Polsce w porównaniu z innymi państwami Unii Europejskiej?
Po problemach, które miały miejsce w 2007 r., program przeszczepiania narządów od dawców zmarłych rozwija się prawidłowo. Od dwóch lat działa ustanowiony przez rząd RP "Wieloletni program rozwoju medycyny transplantacyjnej". Jego założenia mają trzy istotne cele: zwiększenie liczby narządów pobieranych od dawców zmarłych, aktywizację dawstwa rodzinnego oraz uzyskanie wzrostu liczby zarejestrowanych potencjalnych dawców komórek krwiotwórczych. Środki finansowe programu pozwalają również na rozbudowę i modernizację infrastruktury oraz zakup niezbędnej aparatury.
Liczba dawców zmarłych wzrosła do 16 na milion mieszkańców, co odpowiada średniej europejskiej.
Doskonale rozwija się program przeszczepiania wątroby. W 2012 r. wykonano prawie 300 takich operacji.
Świetnie funkcjonuje program przeszczepiania płuc(a), który powadzony jest w Zabrzu (oraz w pewnym zakresie w Szczecinie). Kontynuowany jest program przeszczepiania kończyny w Trzebnicy. Ten ośrodek, prowadzony przez prof. Jerzego Jabłeckiego, należy do najaktywniejszych w Europie.
Przeszczepianie nerek od dawców rodzinnych nadal stanowi zaledwie 4 proc. wszystkich takich zabiegów (w krajach Unii Europejskiej - 22 proc.). Należy się jednak spodziewać, że od 2013 r. liczba takich zabiegów - w wyniku działania programu "Żywy dawca nerki" (realizowanego w Instytucie Transplantologii WUM oraz w Gdańskim Ośrodku Transplantacyjnym) - wyraźnie się zwiększy.
Niezwykle potrzebny jest rozwój programu przeszczepiania nerek od dawców rodzinnych. W Narodowym Programie Rozwoju Medycyny Transplantacyjnej podjęto specjalne działania w tym zakresie. W pierwszym roku pilotażowy program realizowała Klinika Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej, we współpracy z Kliniką Nefro-logii i Medycyny Transplantacyjnej oraz Kliniką Immunologii, Chorób Wewnętrznych i Transplantologii Instytutu Transplantologii WUM. Drugim ośrodkiem prowadzącym te działania jest Gdański Uniwersytet Medyczny. Program zakłada wyszkolenie pielęgniarek stacji dializ w zakresie tematyki przeszczepów rodzinnych i stworzenie stanowiska koordynatora przeszczepów rodzinnych w każdej stacji dializ.
Poza tym Polska Unia Medycyny Transplantacyjnej promuje dawstwo rodzinne nerek. Przedsięwzięcia w tym zakresie prowadzone są w kilku województwach z pomocą konsultantów wojewódzkich w dziedzinie nefrologii. Zasadniczy element działania stanowią spotkania w poszczególnych stacjach dializ z rodzinami pacjentów i pacjentami, z udziałem miejscowego kapelana. Ponieważ ponad 50 proc. stacji ma prywatnego właściciela, spotkania uzgodnione zostały z niepublicznymi stacjami dializ, które przed dwoma laty stworzyły program rozwoju dawstwa rodzinnego "Bliscy sobie". Dyrekcje sieci Frezenius i Diaverum oraz Medyk obiecały współpracę organizacyjną w tym zakresie. W 2012 r. odbyły się cztery spotkania w stacjach województw podkarpackiego i lubelskiego.
Małopolski Oddział Narodowego Funduszu Zdrowia z własnej inicjatywy w 2012 r. rozpoczął działania mające na celu zwiększenie odsetka przeszczepów rodzinnych. Obecnie prowadzi je wspólnie z Polską Unią Medycyny Transplantacyjnej i konsultantem krajowym ds. transplantologii.
Wyniki przeszczepiania narządów są na poziomie światowym. Zasadniczym problemem jest jednak nadal zbyt mała (w stosunku do potrzeb) liczba dostępnych narządów.
Czy nasze prawo wymaga zmian, aby polska transplantologia miała się lepiej, i jakich zmian dokonałby pan, profesorze, gdyby mógł podejmować decyzje?
Uważam, że polska ustawa transplantacyjna jest bardzo dobra, a nasze rozwiązania legislacyjne (rozporządzenia wykonawcze) mogą w niektórych przypadkach stanowić wzór dla innych krajów europejskich. Propozycje niektórych osób, aby wprowadzić zasadę zgody wprost zamiast prawa do rejestracji sprzeciwu, nie mają żadnego uzasadnienia, ponieważ zmiana sposobu autoryzacji pobrania nie wpłynie na stanowisko rodzin osób zmarłych, które nadal, choć rzadziej, protestują.

Brał pan udział w pierwszym w Polsce przeszczepie nerki przeprowadzonym przez prof. Jana Nielubowicza w 1966 r. Piszemy o tym w tym numerze "Pulsu". Z perspektywy lat, co uważa pan za swój największy sukces, a co za największą porażkę?
Miałem przywilej być jedną z osób, które brały udział w pierwszym przeszczepieniu nerki, a swoje doznania opisuję, jak pani wspomniała, w tym numerze "Pulsu".
Cieszę się, że dane mi było w latach późniejszych uczestniczyć w tworzeniu przepisów prawnych i specjalizacji z transplantologii klinicznej. Wszystkie osiągnięcia polskiej transplantologii są wynikiem bardzo aktywnego działania Ministerstwa Zdrowia, Centrum Koordynacyjno-Organizacyjnego ds. Transplantacji "Poltransplant" i wszystkich ośrodków transplantacyjnych.
Za swoją porażkę uważam zaś fakt, że mimo bardzo aktywnych starań, nie udało mi się przekonać teraz pana ministra zdrowia i pani prezes Narodowego Funduszu Zdrowia do przyjęcia zasady nielimitowania procedur transplantacyjnych (od kwalifikacji pacjentów dializowanych do Krajowej Listy Oczekujących przez komisyjne rozpoznanie śmierci mózgu potencjalnego dawcy i przygotowanie do pobrania narządów, pobranie i przeszczepienie narządów, do hospitalizacji i opieki ambulatoryjnej w okresie odległym).

pytała
Ewa Gwiazdowicz-Włodarczyk

 

Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Olsztynie wraz z Radą Uczelnianą Samorządu Studenckiego Uniwersytetu Warmińsko – Mazurskiego w Olsztynie organizują  Akcję: „Czas dla Transplantacji – Uchwycić to, co ulotne…”, która odbędzie się 10 – 14 października 2012 r.
Celem Akcji jest propagowanie idei i wiedzy na temat transplantacji wśród społeczeństwa Warmii i Mazur.

http://www.uniatransplantacyjna.pl/images//plakat-%20zmniejszony.jpg

 


„Drugie życie” to kampania, której celem jest zwiększenie świadomości społecznej w zakresie przeszczepiania narządów, jako metody ratującej życie i przywracającej zdrowia ciężko chorym ludziom. Młodzież ze szkół ponadgimnazjalnych, przy wsparciu organizatorów, przeprowadza własne działania promocyjne - szkolne kampanie, które sprawiają, że ich rówieśnicy wiedzą czym jest oświadczenie woli, a transplantacje stają się tematem rozmów nie tylko w szkolnych murach.

Pierwszy etap akcji, której inspiratorem była firma Fresenius Medical Care Polska, międzynarodowy lider w dziedzinie leczenia chorych na niewydolność nerek, odbył się wiosną 2009 roku na terenie Poznania. „Drugim życiem” szybko zainteresowali się jednak ludzie dobrej woli w innych miastach kraju. Przez trzy edycje kampanii, od stycznia 2009 do czerwca 2011 roku, w akcję włączyli się uczniowie blisko 200 liceów i techników z trzech województw (wielkopolskie, małopolskie, warmińsko-mazurskie). Młodzież przeprowadziła szereg działań, wg własnych pomysłów, doprowadzających do rozdania 180 tys. oświadczeń woli. Jesienią akcja "Drugie życie" objęła zasięgiem całe województwo małopolskie i lubuskie, a od stycznia działania będą prowadzone na terenie Wielkopolski oraz Warmii i Mazur. W roku szkolnym 2011/2012 w kampanii weźmie udział 120 szkół ponadgimnazjalnych (po 30 w każdym regionie).

„Drugie życie” organizują Fresenius Medical Care i Ogólnopolskie Stowarzyszenie Osób Dializowanych. Kampanię na terenie całego kraju wspierają: Polska Unia Medycyny Transplantacyjnej i Polska Federacja Pacjentów 'Dialtransplant'.

Strona kampanii: http://www.drugiezycie.org/

 


Szanujemy prywatność naszych użytkowników i chcemy, aby korzystając z naszych witryn czuli się bezpiecznie. Poniżej przedstawiamy fragment naszej Polityki prywatności odnoszący się do tzw. plików Cookies.
Szanowny Użytkowniku!

    Kiedy wchodzisz na strony naszych witryn, na dysku Twojego komputera mogą być zapisywane tzw. ciasteczka (ang. cookies), czyli niewielkie pliki tekstowe wysyłane przez nasz serwer albo serwisy, do których odwołujemy się w naszych witrynach, np. pokazując multimedia.
    Ciasteczka i podobne technologie używane są w witrynach internetowych przede wszystkim ze względu na wygodę użytkowników, m.in po to, by jak najlepiej dostosować treści i funkcje witryny do ich potrzeb i oczekiwań, a także w celach statystycznych.
    Pliki ciasteczek wysyłamy wyjątkowo. Służą one tworzeniu statystyk, które pomagają dostosować zawartość stron do oczekiwań użytkowników, zapamiętaniu preferowanego wyglądu stron, np. ustawionego rozmiaru czcionki, odnotowaniu faktu głosowania w prowadzonych ankietach albo wykonaniu przez użytkownika kilkuetapowych czynności (np. dodania artykułu, dokonania zakupu w naszym sklepie internetowym). Korzystamy również z ciasteczek służących dopasowaniu wyświetlanych reklam do zainteresowań odwiedzających witryny.
    Oprócz ciasteczek wysyłanych z naszego serwera za pośrednictwem naszych witryn, pliki cookies mogą być wysyłane także z serwerów stron, do których się odwołujemy, np. YouTube czy serwisów społecznościowych.
    Zapisywanych na Twoim komputerze informacji wysyłanych z naszego serwera nigdzie nie gromadzimy i w żaden sposób nie przetwarzamy.
    Każdy użytkownik może zmienić ustawienia dotyczące ciasteczek w używanej przez siebie przeglądarce, w tym zupełnie wyłączyć możliwość ich zapisywania. Jeśli nie wyłączysz możliwości zapisywania ciasteczek pochodzących z naszych witryn, oznacza to Twoją zgodę na ich zapisywanie i przechowywanie w komputerze.
    Jeżeli zdecydujesz się na odrzucenie wszystkich ciasteczek, nie będzie możliwe korzystanie z niektórych treści treści i usług udostępnianych w naszych witrynach, w szczególności wymagających logowania. Wyłączenie ciasteczek nie powoduje natomiast braku możliwości przeglądania stron w naszych witrynach.

Jak wyłączyć ciasteczka?

Każdy użytkownik Internetu może dostosować poziom ochrony przed ciasteczkami do swoich preferencji, w tym całkowicie zablokować możliwość pozostawiania plików cookies. Zwiększa to poziom bezpieczeństwa i ochrony danych, ale może także uniemożliwiać niektóre funkcje, np. zalogowanie się do witryny.

Informacje na temat ustawień dotyczących ciasteczek w poszczególnych przegladarkach dostępne są na poniższych stronach:



Jeśli korzystasz z urządzenia przenośnego (telefon, smartfon, tablet), zapoznaj się z opcjami dotyczącymi ochrony prywatności w dokumentacji na stronie internetowej producenta Twojego urządzenia.

Podkategorie