Nowości

Popularne

Koordynatorzy Transplantacyjni

XIX Edycja Szkolenia Koordynatorów Transplantacyjnych - Plan Zajęć

 

1 października 2016 r. -  3 grudnia 2016 r.

XIX edycja szkolenia podyplomowego koordynatorów transplantacyjnych

Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Program zajęć stacjonarnych (wykładów i ćwiczeń)
 

Rekrutacja na XIX Edycję - Szkolenie Podyplomowe Koordynatorów Transplantacyjnych

 

Wszystkie informacje można uzyskać na stronie Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego: Szkolenie Podyplomowe Koordynatorów Transplantacyjnych

 


Informacje dla kandydatów

Zapraszamy absolwentów studiów wyższych z tytułem magistra lub licencjata. Program szkolenia jest realizowany w formie wykładów, seminariów oraz warsztatów.

Przewidywana opłata wnoszona przez uczestników - 100 PLN (w przypadku otrzymania przez Uczelnię dofinansowania).

Uczestnicy szkolenia otrzymują materiały do nauki. Lekarze i lekarze dentyści otrzymują zaświadczenie z punktami edukacyjnymi, a pielęgniarki i pielęgniarze zaświadczenia o ukończeniu kursu doskonalącego akredytowanego przez Centrum Kształcenia Pielęgniarek i Położnych

Warunkiem ukończenia szkolenia podyplomowego jest obecność na zajęciach oraz zaliczenie testu końcowego.

 

Rekrutacja

Rekrutacja na XIX edycję szkolenia* - OTWARTA

Termin nadsyłania dokumentów:  7 września 2016 r. 

Termin rozpoczęcia szkolenia: 1-2 października 2016 r.

Harmonogram zjazdów - edycja XIX

O przyjęciu decyduje wynik postępowania kwalifikacyjnego, przeprowadzanego przez komisję rekrutacyjną. Osoby zainteresowane udziałem w szkoleniu proszone są o przesłanie do Dziekanatu Centrum Kształcenia Podyplomowego dokumentów wymienionych w spisie obok.

*Uprzejmie informujemy, że w przypadku zbyt małej liczby kandydatów szkolenie może się nie odbyć

Informacje i zapisy

Dziekanat
Centrum Kształcenia Podyplomowego
ul. Żwirki i Wigury 61
Budynek Rektoratu, pok. 509
02-091 Warszawa
 
tel.: (22) 57 20 519; (22) 57 20 510
telefaks: (22) 57 20 511
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
 
 

Koordynator Transplantacyjny

Koordynator transplantacyjny to osoba niezbędna w procesie pozyskiwania i przeszczepiania narządów.

Przeważnie funkcję koordynatora transplantacyjnego pełni osoba z wykształceniem medycznym (lekarz, pielęgniarka), która organizuje, nadzoruje, koordynuje i dokumentuje całość złożonej, wielodyscyplinarnej i rozciągniętej w czasie pracy zespołów transplantacyjnych w zakresie identyfikacji i kwalifikacji dawcy narządów, opieki nad dawcą, pobrania wielonarządowego, alokacji, dystrybucji i przeszczepienia narządów oraz wczesnej i późnej opieki nad biorcą przeszczepu. Z reguły część tych zadań koordynator wykonuje osobiście. Ponadto koordynator odpowiada za kształtowanie wizerunku transplantologii klinicznej w społeczeństwie w ogóle i w społeczności medycznej; naucza, prowadzi kampanie promocyjne oraz niezbędną sprawozdawczość i statystykę w tym zakresie.

W krajach, gdzie sieć koordynatorów transplantacyjnych jest należycie rozbudowana (Hiszpania, Holandia, Stany Zjednoczone) liczba identyfikowanych dawców, pobieranych i wykorzystanych do przeszczepienia narządów jest wysoka. W Polsce koordynatorów jest zbyt mało (zaledwie kilkunastu), z reguły zatrudnieni są oni przy ośrodkach transplantacyjnych jako tzw. koordynatorzy regionalni.

Szczególna rola przypada koordynatorom lokalnym, działającym w szpitalach, gdzie istnieje możliwość identyfikacji i kwalifikacji potencjalnych, zmarłych dawców, a więc możliwość pobrania narządów do przeszczepienia. Takich koordynatorów w Polsce jest zaledwie kilku, takich szpitali natomiast ponad 350, z czego w zaledwie 120 pobierane są narządy. Około 50% wszystkich przeszczepianych w Polsce narządów pobieranych jest w zaledwie 10 szpitalach, gdzie zatrudnieni są lokalni koordynatorzy transplantacyjni.

Ulotka

Lokalizacja Zajęć

Image
WUM

Image
Poltransplant

 

Informacje i Zapisy

Podyplomowe Studia Koordynatorów Przeszczepiania Narządów 

Warszawski Uniwersytet Medyczny 

Dziekanat
Centrum Kształcenia Podyplomowego
ul. Żwirki i Wigury 61
Budynek Rektoratu, pok. 509
02-091 Warszawa
tel.: (0 22) 57 20 510; (0 22) 57 20 519
telefaks: (0-22) 57 20 511
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Inauguracja


Logo

 W dniu 1 marca 2008 roku o godzinie 11.00  w Sali 201 w budynku rektoratu Akademii Medycznej w Warszawie (ul. Żwirki i Wigury 61) rozpocznie się kolejny cykl szkolenia w ramach Studium Koordynatorów Transplantacyjnych

  

 

STUDIUM  KOORDYNATORÓW TRANSPLANTACYJNYCH

dla absolwentów wydziałów pielęgniarstwa lub wydziałów lekarskich


Organizatorzy: Akademia Medyczna w Warszawie, Polska Unia Medycyny Transplantacyjnej



     Przeszczepianie narządów jest nowoczesną technologią medyczną, jedynym sposobem ratowania życia chorych z przewlekłą, schyłkową niewydolnością serca, wątroby, płuc czy nerek.   Rozwój programu pobierania i przeszczepiania narządów zależy od szeregu istotnych czynników do których należą min.: strategiczne decyzje menadżerów systemu ochrony zdrowia (w tym nakłady finansowe na tę specjalność medyczną) i akceptacja społeczna tej metody leczenia. Podstawowym źródłem narządów do przeszczepienia są osoby zmarłe. Niezwykle istotne znaczenie odgrywa tu perfekcyjna organizacja pobierania i przeszczepiania narządów od zmarłych. Podstawowym ogniwem procesu przeszczepiania narządów jest identyfikacja możliwości pobrania narządów od osób zmarłych oraz cały dość złożony proces koordynacji pobrań wielonarządowych i przeszczepienia narządów (rozpoznawanie śmierci mózgowej, znajomość wskazań i wykluczeń do pobrania narządów, umiejętność podtrzymywania czynności narządów u osoby zmarłej, znajomość zasad techniki pobrania narządów i zabezpieczenia ich przed niedokrwieniem oraz zasad wyboru właściwego biorcy). Bardzo ważne znaczenie ma również wiedza na temat możliwości pobrania i przygotowania tkanek w celu pozyskania przeszczepów biostatycznych. W wielu krajach świata całością tego procesu koordynacji pobrania i przeszczepienia narządów i tkanek kieruje koordynator transplantacyjny, lekarz lub pielęgniarka, którzy oprócz swojego podstawowego zatrudnienia zajmują się tym procesem. Hiszpania od szeregu lat jest jedynym krajem europejskim, w którym pozycja koordynatora pobierania i przeszczepiania narządów ma swoje umocowanie w przepisach prawnych, co spowodowało, że w tym kraju liczba narządów pobieranych na 1 milion ludności jest najwyższa na świecie.

Jeżeli rozwój programu przeszczepiania tkanek i narządów w Polsce ma przebiegać na poziomie europejskim istnieje potrzeba wyszkolenia ponad 500 koordynatorów przeszczepiania, którzy pracowaliby we wszystkich szpitalach na terenie kraju (1-2 w każdym szpitalu). Zarówno Światowa Organizacja Zdrowia jak i Komisja Europejska przywiązują ogromne znaczenie do rozwoju programów przeszczepiania narządów i doceniają znaczenie pracy koordynatorów. Szkolenie koordynatorów pobierania i przeszczepiania narządów prowadzone jest na skalę lokalną w wielu ośrodkach transplantacyjnych, zarówno w Polsce jak i w innych krajach. Europejskie Towarzystwo Przeszczepiania Narządów wspólnie z Europejskim Kolegium Transplantacyjnym (European College of Transplantation) organizują coroczne kursy dla koordynatorów. Liczba kursantów nie przekracza 40. W żadnym kraju europejskim nie ma jednak regularnych studiów podyplomowych dla pielęgniarek lub lekarzy, zamierzających poświecić się koordynacji pobierania i przeszczepiania narządów.

Inicjatywa Polskiej Unii Medycyny Transplantacyjnej zasługuje na uwagę nie tylko ze względu na potrzeby medycyny transplantacyjnej w Polsce, ale również dlatego, że może okazać się w niedalekiej przyszłości możliwe stworzenie przy pomocy komisji Europejskiej,  Europejskiej Szkoły Koordynatorów Przeszczepiania  Narządów w Warszawskiej Akademii Medycznej.

Wprowadzenie

STUDIUM  KOORDYNATORÓW POBIERANIA I PRZESZCZEPIANIA NARZĄDÓW

dla lekarzy i pielęgniarek


Organizatorzy: Akademia Medyczna w Warszawie, Polska Unia Medycyny Transplantacyjnej

 

     Przeszczepianie narządów jest nowoczesną technologią medyczną, jedynym sposobem ratowania życia chorych z przewlekłą, schyłkową niewydolnością serca, wątroby, płuc czy nerek.   Rozwój programu pobierania i przeszczepiania narządów zależy od szeregu istotnych czynników do których należą min.: strategiczne decyzje Managerów Systemu Ochrony Zdrowia (w tym nakłady finansowe na tę specjalność medyczną) i akceptacja społeczna tej metody leczenia. Podstawowym źródłem narządów do przeszczepienia są osoby zmarłe. Niezwykle istotne znaczenie odgrywa tu perfekcyjna organizacja pobierania i przeszczepiania narządów od zmarłych. Podstawowym ogniwem procesu przeszczepiania narządów jest identyfikacja możliwości pobrania narządów od osób zmarłych oraz cały dość złożony proces koordynacji pobrań wielonarządowych i przeszczepienia narządów (rozpoznawanie śmierci mózgowej, znajomość wskazań i wykluczeń do pobrania narządów, umiejętność podtrzymywania czynności narządów u osoby zmarłej, znajomość zasad techniki pobrania narządów i zabezpieczenia ich przed niedokrwieniem oraz zasad wyboru właściwego biorcy). Bardzo ważne znaczenie ma również wiedza na temat możliwości pobrania i przygotowania tkanek w celu pozyskania przeszczepów biostatycznych. W wielu krajach świata całością tego procesu koordynacji pobrania i przeszczepienia narządów i tkanek kieruje koordynator przeszczepiania, lekarz lub pielęgniarka, którzy oprócz swojego podstawowego zatrudnienia zajmują się tym procesem. Hiszpania od szeregu lat, jest jedynym krajem europejskim, w którym pozycja koordynatora pobierania i przeszczepiania narządów ma swoje umocowanie w przepisach prawnych, co spowodowało, że w tym kraju liczba narządów pobieranych na 1 milion ludności jest najwyższa na świecie.

Jeżeli rozwój programu przeszczepiania tkanek i narządów w Polsce ma przebiegać na poziomie europejskim istnieje potrzeba wyszkolenia ponad 500 koordynatorów przeszczepiania, którzy pracowaliby we wszystkich szpitalach na terenie kraju (1-2 w każdym szpitalu). Zarówno Światowa Organizacja Zdrowia jak i Komisja Europejska przywiązują ogromne znaczenie do rozwoju programów przeszczepiania narządów i doceniają znaczenie pracy koordynatorów. Szkolenie koordynatorów pobierania i przeszczepiania narządów prowadzone jest na skalę lokalną w wielu ośrodkach transplantacyjnych, zarówno w Polsce jak i w innych krajach. Europejskie Towarzystwo Przeszczepiania Narządów wspólnie z Europejskim Kolegium Transplantacyjnym (European College of Transplantation) organizują coroczne kursy dla koordynatorów. Liczba kursantów nie przekracza 40. W żadnym kraju europejskim nie ma jednak regularnych studiów podyplomowych dla pielęgniarek lub lekarzy, zamierzających poświecić się koordynacji pobierania i przeszczepiania narządów.

Inicjatywa Polskiej Unii Medycyny Transplantacyjnej zasługuje na uwagę nie tylko ze względu na potrzeby medycyny transplantacyjnej w Polsce, ale również dlatego, że może okazać się w niedalekiej przyszłości możliwe stworzenie przy pomocy komisji Europejskiej,  Europejskiej Szkoły Koordynatorów Przeszczepiania  Narządów w Warszawskiej Akademii Medycznej.

Program Ramowy

Program nauczania w trybie zaocznym

(1 semestr, 86 godzin, zajęcia w soboty i niedziele)

 

W czasie zajęć w studium omawiane będą następujące tematy: 

  1. Aktualny stan przeszczepiania narządów w Polsce. Zapotrzebowanie na leczenie przeszczepianiem  narządów w Polsce i możliwości jego realizacji

  2. Koordynacja i organizacja pobierania narządów od zmarłych

  3. Rozpoznawanie zgonu. Zasady podtrzymywania czynności narządów u dawcy 

  4. Podstawy biologiczne przeszczepiania narządów

  5. Przeszczepianie szpiku

  6. Przeszczepy biostatyczne

  7. Przeszczepianie nerek od dawców żywych

  8. Psychologiczne aspekty przeszczepiania narządów

  9. Społeczno-obyczajowe aspekty przeszczepiania narządów

  10. Moralne dylematy związane z pozyskiwaniem narządów.


CENTRUM KSZTAŁCENIA PODYPLOMOWEGO

Podyplomowe Szkolenie  Koordynatorów Transplantacyjnych

Program studiów

  • Inauguracja Studium
  • Wprowadzenie do zajęć
  • Historia medycyny transplantacyjnej
  • Aktualny stan przeszczepiania narządów w Polsce. Zapotrzebowanie na leczenie przeszczepianiem narządów i możliwości jego realizacji
  • Polskie i europejskiej przepisy prawne dotyczące pobierania i przeszczepiania komórek, tkanek i narządów
  • Stanowisko, rola i pozycja koordynatora transplantacyjnego. Umocowanie prawne i zawodowe
  • Koncepcje i kryteria śmierci człowieka
  • Rozpoznawanie zgonu. Śmierć mózgowa i jej następstwa
  • Wskazania i przeciwwskazania do pobrania narządów od zmarłych
  • Identyfikacja możliwości pobrania narządu. Zasady programu Donor Action
  • Rozpoznawanie zgonu. Śmierć w mechanizmie zatrzymania krążenia. Śmierć mózgowa
  • Psychologiczne aspekty umierania i śmierci. Rozmowa z rodziną potencjalnego dawcy narządów do przeszczepienia
  • Rozmowa z rodziną zmarłego
  • Opieka nad dawcą po rozpoznaniu śmierci mózgu. Wyrównywanie zaburzeń ustrojowych. Podtrzymywanie czynności narządów
  • Pobranie wielonarządowe. Aspekty chirurgiczne i organizacyjne
  • Niedokrwienie narządu; wczesne i odległe następstwa
  • Zasady zabezpieczenia narządów przed niedokrwieniem. Metody przechowywania
  • Krajowa Lista Oczekujących na Przeszczepienie
  • Wskazania i kwalifikacja chorego do przeszczepienia nerki
  • Wskazania i kwalifikacja chorego do przeszczepienia serca
  • Wskazania i kwalifikacja chorego do przeszczepienia płuc
  • Wskazania i kwalifikacja chorego do przeszczepienia wątroby
  • Wskazania i kwalifikacja chorego do przeszczepienia trzustki
  • Odrębności pobierania i przeszczepiania narządów u dzieci
  • Społeczne nastawienie wobec transplantacji narządów w Polsce i jego wpływ na pracę koordynatora transplantacyjnego
  • Rozmowa z rodziną zmarłego o pobraniu narządów
  • Układ zgodności tkankowej i zasady doboru immunologicznego dawcy i biorcy
  • Praktyczne aspekty koordynacji – od rozpoznania zgonu do pobrania
  • Leczenie immunosupresyjne po przeszczepieniu narządu. Rozpoznawanie i leczenie procesu odrzucania
  • Powikłania zakaźne (wirusowe, bakteryjne i grzybicze) u chorych po przeszczepieniu narządów
  • Przeszczepianie nerek od dawców żywych
  • Przeszczepianie fragmentu wątroby od dawców żywych
  • Przeszczepianie szpiku
  • Pobieranie i przeszczepianie tkanek oka
  • Przeszczepy biostatyczne
  • Zasady prowadzenia dokumentacji dotyczącej wszystkich etapów koordynacji pobrania wielonarządowego
  • Zasady opieki długoterminowej nad chorym po przeszczepieniu narządu
  • Praca koordynatora w ambulatorium transplantacyjnym
  • Ekonomiczne aspekty przeszczepiania narządów w Polsce
  • Standardy jakości i bezpieczeństwa przeszczepiania narządów. Zdarzenia niepożądane. Zapobieganie przenoszeniu zakażenia i nowotworów od dawcy do biorcy przeszczepu
  • Praca koordynatora przed, w czasie i po zabiegu przeszczepienia narządu
  • Zasady przejrzystości bezpieczeństwa i nadzoru przeszczepiania narządów w Polsce
  • Stanowisko kościoła w sprawie pobierania i przeszczepiania narządów
  • Psychologiczne aspekty przeszczepiania narządów. Jakość życia po przeszczepie
  • Promocja przeszczepiania w środowisku szpitalnym
  • Promocja idei przeszczepiania w społeczeństwie
  • Symulowane rozmowy z rodziną zmarłego
  • Społeczno-obyczajowe aspekty przeszczepiania narządów
  • Symulacje poszczególnych etapów pracy koordynatora
  • Egzamin testowy

Koordynator Centrum Poltransplantu

Koordynator Centrum Poltransplantu

 

Zgodnie z posiadanymi listami oczekujących biorców narządów pozanerkowych powiadamia ośrodki przeszczepiania serca i wątroby o możliwości pobrania narządów. Biorcy nerek wybierani są w/g zgodności antygenów tkankowych i stopnia pilności z uwzględnieniem priorytetu pobierającego Ośrodka regionalnego.  Po weryfikacji aktualnego stanu klinicznego wytypowanych biorców serca i wątroby, koordynator Centrum który pozostaje w stałym kontakcie z koordynatorem szpitalnym przekazuje  dodatkowe informacje medyczne dla  zespołów przygotowujących się do pobrania, uzgadnia z ekipami i koordynatorem  szpitalnym godzinę pobrania wielonarządowego, pomaga w zorganizowaniu transportu ekip, szczególnie lotniczego, zbiera dane dotyczące przebiegu  pobrania, stanu pozyskanych narządów, ich wykorzystania i funkcji po przeszczepieniu.


Koordynator regionalny

Koordynator regionalny

Pomaga koordynatorowi szpitalnemu we wszystkich czynnościach związanych z rozpoznaniem  śmierci mózgowej (organizowaniem komisji), badaniami wykluczającymi zakażenia wirusowe, pobraniem i przesłaniem materiału do typowania tkankowego, transportem ekip do pobrania i przesyłaniem pobranych narządów  do miejsca przeszczepienia. Przygotowuje także wyjazd ekipy z Ośrodka do miejsca pobrania


Koordynator szpitalny

Koordynator szpitalny

Identyfikuje w Oddziałach Intensywnej Terapii wszystkie osoby z objawami śmierci mózgowej, wyklucza przeciwwskazania do ewentualnego pobrania narządów , organizuje Komisję  śmierci mózgowej sprawuje opiekę medyczną nad stanem ogólnym dawcy, i po orzeczeniu śmierci i stwierdzenia braku wpisu w Centralnym Rejestrze Sprzeciwów, informuje koordynatora najbliższego ośrodka transplantacyjnego lub Centrum Poltransplantu w Warszawie o potencjalnym  dawcy narządów i rozpoczyna  część medyczna koordynacji.
Wykonuje niezbędne badania dodatkowe potrzebne do weryfikacji czynności poszczególnych narządów uzgadnia możliwość i czas pobrania narządów w sali operacyjnej miejscowego szpitala, wysyła materiał do typowania tkankowego do Ośrodka rejonowego lub Centrum Poltransplantu, zabezpiecza miejscowy transport przylatujących ekip i dokumentację pobrania, dba o interesy rodziny dawcy i  opiekę nad zwłokami dawcy po pobraniu.
 

Podkategorie

Szkolenie Koordynatorów 13

Unia Transplantacyjna

Wydarzenia

Prasa

Program "Partnerstwo dla Transplantacji"